1. H επιδημία του διαβήτη 366 εκατομμύρια άτομα είχαν διαβήτη το 2011, μέχρι το 2030 το νούμερο αυτό θα ανέβει στα 552 εκατομμύρια. Ο συνολικός αριθμός των ατόμων με ΣΔ2 αυτξάνει σε όλες τις χώρες. 80% των ατόμων με διαβήτη ζουν χώρες χαμηλού ή μεσσαίου εισοδήματος. Ο μεγαλύτερος αριθμός των ατόμων με διαβήτη ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα 40-59 ετών. Περίπου 183 εκατομμύρια άτομα (το 50% του συνολικού αριθμού) είναι αδιάγνωστοι. Ο διαβήτης συνδέεται με 4.6 εκατ. θανάτους το 2011. Ο Διαβήτης οδήγησε σε 465 δις δολάρια σε έξοδα υγιεινομικής περίθαλψης το 2011. 11% αυτών των εξόδων αφορούσαν ενήλικες (20-79 ετών). 78.000 παιδιών εμφανίζουν ΣΔ 1 κάθε χρόνο. 2. Κίνα Σύμφωνα με διεθνή έκθεση, περισσότερα από 92 εκατομμύρια ενήλικες στην Κίνα έχουν διαβήτη, και σχεδόν 150 εκατομμύρια έχουν πιθανότητες να εμφανίσουν. Η νόσος είναι πιο συχνή σε άτομα με μεγάλη περίμετρο της μέσης και σε όσους ζουν στις πόλεις τη μεγάλης και πολυπληθέσατης αυτής χώρας. «Για κάθε άτομο στον κόσμο με τον ιό HIV, υπάρχουν τρεις άνθρωποι στην Κίνα που πάσχουν από διαβήτη», δήλωσε ο David Whiting, επιδημιολόγος με τη Διεθνή Ομοσπονδία για το Διαβήτη, για να δείξει το μέγεθος του προβλήματος. Η Ομοσπονδία υπολογίζει ότι μέχρι το 2030 πάνω από 435 εκατομμύρια Κινέζοι θα πάσχουν από διαβήτη. Με βάση τα ευρήματα, οι ερευνητές υπολογίζουν ότι περίπου 50 εκατομμύρια άνδρες και 42 εκατομμύρια γυναίκες πάσχουν από διαβήτη ή σχεδόν 1 στους 10 ενήλικες. Δυστυχώς, η ανάπτυξη της χώρας δεν δίνει τη δυνατότητα για τις εξετάσεις που προβλέπει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, προς τα άτομα αυτά, που καθιστά το πρόβλημα ακόμα μεγαλύτερο. 3. Ινδία Στην Ινδία, ο υψηλός αριθμός διαβητικών καθιστά τον διαβήτη τεράστιο πρόβλημα υγείας, σε σημείο που η Ινδία θεωρείται πρωτεύουσα του διαβήτη στον κόσμο, σύμφωνα με το περιοδικό International Journal of Διαβήτη στις αναπτυσσόμενες χώρες. Επίσης, ο επιπολασμός του σακχαρώδους διαβήτη προχωράει με ρυθμούς πέρα και από τη μορφή επιδημίας. Η Διεθνής Ομοσπονδία Διαβήτη εκτιμά ότι ο αριθμός των διαβητικών ασθενών στην Ινδία υπερδιπλασιάστηκε από τα 19 εκατομμύρια το 1995 σε 40.900.000 το 2007 και αναμένεται να αυξηθεί σε 69,9 εκατομμύρια το 2025. Επί του παρόντος, το 11% του αστικού πληθυσμού της Ινδίας και 3% του αγροτικού πληθυσμού, πάνω από την ηλικία των 15 ετών, πάσχουν από διαβήτη. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, εκτιμά ότι η θνησιμότητα από διαβήτη και καρδιακή νόσο θα κοστίσει στην Ινδία περίπου 210 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο και αναμένεται να αυξηθεί σε 335 δισεκατομμυρία δολλάρια, μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. Διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι η υψηλή συχνότητα εμφάνισης διαβήτη στην Ινδία οφείλεται στην καθιστική ζωή, την έλλειψη σωματικής άσκησης, την παχυσαρκία, το στρες και τη δίαιτα πλούσιας σε λιπαρά, ζάχαρη και θερμίδες. 4. ΗΠΑ Είναι σίγουρα η χώρα που περιμέναμε να δούμε στις πρώτες θέσεις, γνωρίζοντας τα υψηλά επίπεδα παχυσαρκίας αλλά και το γενικά ανθυγιεινό τρόπο ζωής κια διατροφής του μέσου Αμερικάνου. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 25,8 εκατομμύρια παιδιά και ενήλικες στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 8,3% του πληθυσμού έχουν διαβήτη, ενώ πάνω από 7 εκατ. άνθρωποι είναι αδιάγνωστοι και 79 εκατομμύρια έχουν ήδη συμπτώματα προδιαβήτη. Το 0,26% του συνόλου των ατόμων κάτω των 20 ετών έχουν διαβήτη τύπου 2 ενώ το 26,9% άνω των 65 ετών έχουν επίσης διαβήτη. Δεδομένης της πολυφυλετικότητας της Αμερικής, είναι γνωστό ότι το 7,1% των μη ισπανόφωνων λευκών, το 8,4% των ασιατικών Αμερικανών, το 12,6% των μη ισπανόφωνων μαύρων και το 11,8% των Ισπανών έχουν ΣΔ. Το 2007, ο διαβήτης καταγράφεται ως η υποκείμενη αιτία σε 71.382 πιστοποιητικά θανάτου, η οποία εισήχθη ως παράγοντας που συμβάλλει σε επιπλέον 160.022 πιστοποιητικά θανάτου. Αυτό σημαίνει, ότι ο διαβήτης συνέβαλε συνολικά 231.404 θανάτους που οφείλονται σε καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικά επεισόδια, υψηλή αρτηριακή πίεση και τελικό στάδιο νεφρικής νόσου. 5. Ρωσία Η Ρωσία, το 2011, βρισκόταν, σύμφωνα με τα στοιχεία του IDF, στην 4η θέση, με 12.6 εκ. άτομα με ΣΔ. Στη Ρωσία, η φροντίδα του διαβήτη αντιμετωπίζεται στα τοπικά νοσοκομεία, ενώ οι γιατροί έχουν να αντιμετωπίσουν τον ανεπαρκή εφοδιασμό και την έλλειψη υλικών, για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Σε πολλές περιπτώσεις ασθενών, ο αιματολογικός έλεγχος γίνεται 2-3 φορές την εβδομάδα, λόγω του ότι οι ταινίες για τα ειδικά μηχανάκια αν και πωλούνται στη Μόσχα και σε άλλες μεγάλες πόλεις, έχουν κόστος δυσανάλογο σε σχέση με τους μισθούς και το μέσο εισόδημα. Επιπλέον, τα ποσοστά ακρωτηριασμών διαβητικών ποδιών είναι ιδιαίτερα υψηλά. Το ανησυχητικό στοιχείο είναι ότι οι αδιάγνωστοι αντιστοιχούν στο 50% των περιπτώσεων. Βέβαια, η αύξηση του οικονομικού επιπέδου σε πολλούς κατοίκους και η καλύτερη πρόσβαση σε συστήματα υγείας κατεβάζει τη Ρωσία στην 7η θέση, σύμφωνα με τους υπολογισμούς για το 2030. 6. Βραζιλία Η Βραζιλία από την 5η θέση το 2011 με 12.3 εκ άτομα με ΣΔ προβλέπεται να ανέβει στην 4η με 19.6, αμέσως μετά τις ΗΠΑ, που διατηρούν την ίδια θέση αλλά με πολύ μεγαλύτερα νούμερα και το 2030. Στη χώρα το 7.6% του πληθυσμού 30-69 ετών πάσχει από ΣΔ2, ενώ η έντονη βιομηχανοποίηση της χώρας, που έχει επίπτωση στον τρόπο ζωής και διατροφής και στην αυξανόμενη πορεία στη παχυσαρκίας στη χώρα, θα αυξήσει δραματικά το ποσοστό αυτό μέχρι το 2030. 7. Ιαπωνία Η συχνότητα του διαβήτη αυξάνεται στην Ιαπωνία, και εκτιμάται ότι περισσότερα από 11 εκατομμύρια Ιάπωνες έχουν πλέον ΣΔ. Η αύξηση αυτή του διαβήτη είναι πιθανότατα αποτέλεσμα μιας σύνθετης αλληλεπίδρασης μεταξύ γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων ειδικών για την Ιαπωνία. Ο τρόπος ζωής και η διατροφή του πληθυσμού της Ιαπωνίας έχουν αλλάξει σημαντικά από το τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Σε γενικές γραμμές, οι Ιάπωνες έχουν πιο καθιστικό τρόπο ζωής και καταναλώνουν περισσότερο λίπος από ό,τι στο παρελθόν. Μεταξύ των Ιαπώνων, οι αλλαγές αυτές έχουν συσχετιστεί με έναν διαρκώς αυξανόμενο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), που αποτελεί γνωστό παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη της αντίστασης στην ινσουλίνη, τη μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη και τελικά τον διαβήτη. Οι Ιάπωνες έχουν μια υψηλότερη επικράτηση συγκεκριμένων πολυμορφισμών σε τρία γονίδια που σχετίζονται με το μεταβολισμό των λιπιδίων και της γλυκόζης. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των αλλαγών στον τρόπο ζωής και του γονότυπου μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αύξηση του επιπολασμού του διαβήτη και συναφών καρδιαγγειακών κινδώνων σε αυτόν τον πληθυσμό. 8.
